34 ste officiële herdenking
Ter nagedachtenis van de optllgefden van München en
alle slachtoffers uit Groot-Zweyeqem
van de naziconcentratiekamppn en gevangenissen.

Door de burgemeester dan Zwevegem, Doutreluingne Marc


15 augustus 2017

Mijnheer de voorzitter,
Mijnheer de secretaris,
Geachte bestuursleden van de NSB Moen,
Geachte genodigden en in het bijzonder de bestuursleden en leden van de oudstrijdersverenigingen en van de Nationale Confederatie van politieke Gevangenen, over de grenzen heen.
Chers invites et membres de la Fédération Nationale Des Combattants et de toutes organisations Combattantes et la Confédération des Prisonniers Politiques.
Mevrouw de voorzitter van de Provicieraad,

Heren Ereburgemeesters;
Dames en Heren uit het schepencollege, gemeenteraad en OCMW raad.

Ik heet u allen van harte welkom op onze jaarlijkse herdenking. Het is goed om jullie in verbondenheid bij elkaar te zien en de warmte van het samenzijn te voelen.

Wij herdenken vandaag dat het 73 jaar geleden is dat de gruwel van de onthoofden plaatsvond in München-Kaisem. 9 van hen waren makkers uit Groot-Zwevegem.

 Zij streden tegen de bezetting en de dictatuur. Hun strijd was een risico voor het leven. In de lente van 1943 werd die inzet van hen die wij vandaag herdenken, fataal.
Ze werden opgepakt, weggevoerd naar Duitsland en belandden in verschillende gevangenissen en concentratiekampen. Ze ondergingen het oorlogslot tot en met de gruwelijke onthoofding.

De gruwel van gisteren blijft zich jammer genoeg herhalen op verschillende plaatsen verspreid over de ganse wereld. Daarom is herdenken zo belangrijk.
Het helpt tot het blijvend besef dat het verleden zich ook op dat v|ak blijft herhalen, minstens dat het risico hiervoor groot is.

Vorig jaar verwees ik naar een derde wereldoorlog door het overal aanwezige of dreigende terrorisme, waarvan ook ons land niet gespaard bleef.
De veiligheidsmaatregelen waarmee wij overal, bij grote publieke activiteiten, geconfronteerd worden zijn het bewijs dat het gevaar op gewelddadige aanslagen permanent aanwezig blijft en dat wij inderdaad in een soort oorlogssfeer leven. Ook internationaal is het gevaar niet geweken.

Daarom is het zeer belangrijk dat de internationale gemeenschap solidair optreedt, zoveel als mogelijk, tegen elke vorm van oorlogsdreiging. De recente resolutie van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties tegen de kernwapenproef / raketproeven die Noord Korea uitvoerde en de uitgesproken sancties zijn daarbij een belangrijk signaal.

Dit is het juiste antwoord: niet toegeven en vooral solidair blijven in de strijd tegen zinloos geweld en tegen vernietigende oorlogen.

Ik hoop dat de herdenking van vandaag ons tot nadenken stemt om voor de toekomst geweld en gruwel zoveel mogelijk te voorkomen
Dit is trouwens de belangrijkste betekenis van dergelijke plechtigheden die niet alleen dienen om opnieuw stil te staan bij het lijden van het verleden maar evenzeer moeten gebrukkt worden als waarschuwing voor de toekomst.

Wees dit indachtig want de geschiedenis mag zich toch niet blijven herhalen.